Skip Navigation
Post | July 2021 | 2 min read

‘Geweldig, het heeft me zoveel zelfvertrouwen gegeven!’

Written by Lieselotte de Wit
Met elkaar spelen geeft zoveel plezier!

- “Wat jij kan, kan ik ook” zegt moeder Sabine tegen haar twee jarige zoon Djulian. Na drie keer waarschuwen legt zij het pak cruesli weer terug in de schappen. Djulian zit midden in het gangpad te krijsen. Zij gaat naast hem zitten. Zonder meer. En hij stopt met schreeuwen, kijkt zijn moeder met grote ogen aan en zegt met een klein stemmetje: “Sorry mama”. Hierna is het nooit meer zo’n drama geweest tijdens boodschappen doen. En de eerste die zij appt? Saskia, haar steunmoeder van Buurtgezinnen. Buurtgezinnen koppelt (steun)gezinnen aan (vraag)gezinnen die het zwaar hebben en wel wat steun kunnen gebruiken bij de opvoeding van de kinderen. 


"Schaam je niet. Er zijn organisaties die je kunnen helpen" 


Na haar zware bevalling is het leven pittig voor Sabine (eind dertig). Fysiek en emotioneel hakt het erin. De nachtdiensten van haar man in combinatie met het niet kunnen delen met een leeftijdsgenoot in de buurt is de druppel. Het is vol in haar hoofd, ze is moe. 

Bij het consultatiebureau krijgt ze het advies om met stichting Buurtgezinnen contact op te nemen. Nanneke Keuter, coördinator van Buurtgezinnen, koppelt Sabine, via een oproep op facebook aan Saskia. Een leeftijdgenote met een zoontje van twee. Het klikt meteen. “Ik voelde mij direct thuis bij haar”, zegt Sabine. Ook de jongens trekken al snel naar elkaar toe. Djulian komt elke woensdag bij Saskia en haar gezin. Dan kan Sabine bijslapen of een keer lunchen met haar moeder. Nanneke is bij het eerste keer gesprek en zit regelmatig aan tafel bij vraag- en steungezin om te bespreken hoe het contact verloopt. 


Sabine: “Wat ik vooral heb geleerd van Saskia, is dat ik mag loslaten. Niet alles is mijn schuld. Ik kan hard voor mezelf zijn. Zoals toen Djulian van de commode viel. Hij is een bewegelijk kind. Ik heb mij er heel schuldig over gevoeld, maar Saskia deelde dat het ook bij haar eens was gebeurd. Dat delen stelde me gerust”. 

Van eens per week appen, naar elke dag appen. Van een steungezin zoeken voor Djulian naar een vriendschap die zij nu met zijn allen hebben. “Fantastisch, het heeft me zoveel zelfvertrouwen gegeven! Schaam je niet, zoek hulp gun het jezelf, wil ik andere gezinnen zeggen”, aldus Sabine. 

Share Post